Owsik ludzki (enterobius vermicularis) to pasożyt barwy białawej będący nicieniem (nematoda) o długości dochodzącej do 1 cm.
Podstawowym miejscem pasożytowania owsika jest jelito ślepe.
Cykl rozwojowy rozpoczyna się wydostaniem się samicy przez otwór odbytowy na zewnątrz zazwyczaj w godzinach wieczornych lub nocnych gdy są poluźnione zwieracze. Następnie samica podczas pełzania po skórze składa około 11 000 jaj. Zarodek znajdujący się w jajach owsika po 6 godzinach przekształca się w formę inwazyjną - rozwiniętą larwę. Jaja owsika mogą przetrwać do kilku tygodni w środowisku zewnętrznym np na pościeli. Zarażenie owsikiem następuje drogą pokarmową lub inhalacyjną. Wielkość zarażenia może wynosić od kilku do kilku tysięcy osobników.
Obecność pasożytów w jelicie wywołuje jego stany zapalne oraz zmiany nieżytowe, a w wyrostku robaczkowym, jego zapalenie. Owsica może spowodować również zapalenie pochwy oraz sromu. W przypadku przedostania się owsików do jamy otrzewnej mogą spowodować powstanie ziarniniaków. Typowym objawem owsicy jest swędzenie odbytu, nadpobudliwość nerwowa i ruchowa, obgryzanie paznokci.
Objawy są uzależnione od wielkości zarażenia, indywidualnej wrażliwości chorego oraz od czasu trwania inwazji.Ponieważ cykl rozwojowy trwa 4-6 tygodni nasilenie się owsicy może występować okresowo co kilka tygodni. W przypadku zaistnienia dobrych warunków autoinwazji, owsica staje się chorobą przewlekłą.
